توسط : به گزارش پایگاه خبری کاشان باما؛
مرتضی سمیعی نوابی جانباز ۵۰ درصد از کاشان
در میلاد حضرت ابوالفضل العباس (ع)، اسوهی وفاداری و روز جانباز، این فرصت را داریم که از یکی از قهرمانان بیادعای این سرزمین یاد کنیم؛ مردی که از جان خود گذشت تا امروز، پرچم این کشور همچنان در اهتزاز باشد.
مرتضی سمیعی نوابی از کاشان، جانباز ۵۰ درصد، کسی است که در سختترین روزهای این سرزمین، دوشادوش رزمندگان، برای دفاع از ایران ایستادگی کرد. او پیش از آغاز جنگ تحمیلی، در سال ۱۳۵۹ در سیستان و بلوچستان خدمت میکرد و در تأمین امنیت مرزهای شرقی کشور، نقشی فعال داشت. اما با شروع جنگ، دیگر نمیتوانست دور بماند؛ راهی جبهههای جنوب شد تا سهمی در دفاع از میهن داشته باشد.
حضور در عملیات بیتالمقدس؛ روزی که سرنوشت تغییر کرد
مرتضی سمیعی نوابی در سال ۱۳۶۱، در یکی از مهمترین و سرنوشتسازترین عملیاتهای دفاع مقدس، یعنی بیتالمقدس حضور یافت؛ عملیاتی که در نهایت به آزادسازی خرمشهر انجامید. اما در جریان این نبرد، او از ناحیه مچ پا مجروح شد. زخمهایش عمیقتر از آن بود که بتواند بهبود یابد؛ پس از چندین عمل جراحی، پزشکان مجبور شدند پای او را از زیر زانو قطع کنند.
اما جنگ، تنها بخشی از وجودش را گرفت، نه روحیهاش را!
ایثار، محدود به میدان جنگ نیست؛
پس از جنگ، شاید دیگر نتوانست اسلحه به دست بگیرد، اما عزم و غیرت او برای خدمت به میهن، هرگز کمتر نشد. او همچنان با همان روحیهای که در جبههها داشت، در کنار مردم ایستاد و نشان داد که ایثار، تنها در میدان نبرد معنا ندارد، بلکه در تمام لحظات زندگی ادامه دارد.
وی در گفتوگویی صمیمانه میگوید:
“من برای وطنم هر کاری که لازم باشد انجام میدهم. اگر باز هم فرصتی باشد، بدون لحظهای تردید، همان راه را میروم. پرچم اسلام و نظام باید همیشه برافراشته بماند، و من برای این آرمان، هرچه در توان داشته باشم، فدا خواهم کرد.” این جملات، چیزی فراتر از یک جملهی ساده است؛ این، فلسفهی زندگی مردانی است که امنیت و آرامش امروزمان را مدیون آنهاییم.
جانبازان؛ اسطورههای زندهی این سرزمین
مرتضی سمیعی نوابی، پس از جنگ، به زندگی عادی بازگشت، اما هیچگاه از یاد نبرد که روزی برای آزادی این خاک جنگیده است. او همچنان نمادی از ایستادگی، وفاداری و عشق به ایران است.
در سالروز میلاد حضرت عباس (ع)، از همهی جانبازانی که همچون او، در مسیر دفاع از میهن، جان و سلامتیشان را فدا کردند، قدردانی میکنیم و به احترامشان، سر تعظیم فرود میآوریم.
🖊محسن بایعی
