توسط : به گزارش پایگاه خبری کاشان باما؛
سه مار، یک امانت، چند جوانمرد
یادداشت حمیدرضا کریمی | در ستایش سقایان بی‌ادعا
آب، پیام‌آور زندگی‌ست. و آنان که مسئول رساندن آن به خانه‌ها و جان‌های تشنه‌اند، تنها «کارمند» یا «تکنسین» نیستند؛آنان سقایان بی ادعای این سرزمین‌اند.
و گاهی، آنچه در دل زمین رخ می‌دهد، داستانی است از مرام، انسانیت، و جوانمردی
در یکی از روزهای داغ اردیبهشت، در دل بیابان‌های ترک‌خورده کاشان، جایی که خورشید بی‌رحمانه می‌تابد و خاک، نفس‌هایش را با عطش پس می‌دهد، چند تن از کارکنان پرتلاش شرکت آب و فاضلاب کاشان برای تعویض شیر فلکه‌ای اقدام کردند که نشتی پیدا کرده بود.
اما پیش از آغاز عملیات، با صحنه‌ای غیرمنتظره روبه‌رو شدند: سه مار، که از شدت گرما به درون منهول پناه آورده بودند. آنجا، خنک و مرطوب، تنها مأمن زنده ماندن‌شان بود.
در این لحظه، انتخاب آسان نبود. ولی سقایان آبفا راه سخت‌تر را برگزیدند؛ پیش از هر کاری، با آرامش و بدون آسیب، مارها را گرفتند و به طبیعت بازگرداندند.
این شاید در ظاهر یک خبر ساده باشد. اما در حقیقت، روایتی است از ادب، شفقت، مرام و یاری‌رسانی.
این کارکنان، تنها به وظیفه فنی خود عمل نکردند، بلکه نشان دادند که حرمت حیات، حتی در پیکر خزنده‌ای، برای‌شان ارزشمند است.
این‌گونه رفتارها، سرمایه‌ای اجتماعی و نمادی از مسئولیت‌پذیری حرفه‌ای‌اند و به ما یادآوری می‌کند که در دل تأسیسات، لوله‌ها و چاه‌ها، تنها آب جاری نیست؛مرام، مهربانی، و انسانیت هم جاری‌ست.
قدردان کسانی باشیم که نه‌فقط آب، که «فرهنگ احترام به زندگی» را از زیر زمین تا بالای شهر، جاری می‌کنند.
